Balıklar, suyun içinde kıvrak ve hızlı bir hareket yeteneğine sahiptir. Balığın yüzmek için kuyruğunu sağa ve sola sallaması yeterlidir. Balıklar, suyun içinde yapabildikleri kıvrak hareketleri omurgaları ve vücutlarında bulunan bazı mekanizmalar ile gerçekleştirirler. Balıkların suyun içinde yüzerken fazla miktarda enerji harcadıkları bilinir. Bu, sadece hızla yüzdüklerinde değil, suda aniden yüksek hızlara ulaşmaları gerektiğinde de geçerlidir. Balıkların ani hızlanmaları, avcılardan kaçmaları için gereklidir. Suyun içindeki balıklar genellikle akıntıya karşı hareket ederler. Suda yaşam ve yeryüzünde yaşam birbirinden çok farklıdır.

Balıklarda suyun içinde hareketi sağlayan enerjinin ortaya çıkmasını sağlayan kaslarındaki ve omurgalarındaki özel yapılar etkili olur. Balığın omurga yapısı, suda dik durmasını sağladığı gibi kasların ve yüzgeçlerin bağlanmasını da sağlar. Bu yapının böyle olması, suda hareket etmelerini sağlar. Ancak sadece omurga yapısı balıkların suda yüzmesi için yeterli değildir. Balıkların suyun içinde sadece ileri ve geri hareket etmemesi gerekir. Eğer yukarıya ve aşağıya doğru hareket edemezlerse balıkların suyun içinde yaşaması imkânsız hale gelir. Balıklar bu hareketleri vücutlarının başka bir mekanizması ile gerçekleştirir. Vücutlarında bulunan hava keselerini havayla doldurarak suyun derinliklerine inebilir veya havayı keselerden boşaltarak suyun yüzeyine doğru hareket edebilirler.

Balıkların dışında olan canlılar suyun içinde belli bir zaman kaldığında bundan etkilenerek ciltleri zarar görmeye başlar. Balıkların suda böyle bir etkilenmesi mümkün değildir. Bunun sebebi, balıkların üst derisinde bulunan sert ve parlak tabakadır. Bu tabaka sayesinde su, vücutlarıyla temas etmez. Bu tabakanın olmaması halinde vücutlarının zarar görmesi engellenemez. Bu yüzden balıklar suyun içinde zarar görmeden yaşayabilirler. Suyun içinde yaşayan tüm balık türlerinde bu özellikler bulunur. Balıkların yapısı geçmişten günümüze kadar değişmeden kalmıştır. Bu mükemmel yapı sayesinde suda yaşam onlar için çok kolaydır.

Balıklarda bulunan solunum sistemi diğer canlılardan farklıdır. İnsanlarda solunum yapmaya yarayan burun yerine solungaçlara sahiptirler. Solungaçları sayesinde suyun içinde bulunan oksijeni kullanırlar. Sürekli ağızdan alınan su, solungaç yaylarının üzerinden arkaya doğru ilerler. Solungaçlarda bulunan kılcal damarlar, suyun içindeki çözünmüş oksijeni alarak vücutlarında bulunan karbondioksiti suyun içine salar. Balıkların birçoğunda burun delikleri bulunur, ancak bu delikler solunum amacıyla kullanılmaz. Bunların kullanım amacı daha farklıdır. Balıklar, burun deliklerinin açıldığı minik keseciklere dolan sudan koku alırlar. Balıkların çoğu, avlarını buradan aldıkları kokuyla bulur. Balıkların göz kapakları bulunmamaktadır. Çevresini gözlerin üzerini kaplayan şeffaf örtü arkasından görürler. Sert ve küresel yapıları çok yakın olan nesneleri bile görmeye göre yaratılmıştır. Uzağı görmek istediklerinde lens sistemi, gözün içinde bulunan özel bir kas mekanizması sayesinde arka tarafa doğru çekilir. Balıklar, işitme, koklama, duyma, dokunma ve tatma duyularına ilave olarak yanal çizgileri yardımıyla algılama yapabilirler. Bu çizgilerde bulunan duyarlı sinir hücreleri sayesinde yakınından geçen şeylerin büyüklüğünü ve yönünü algılayabilirler. Özellikle mağarada yaşayan kör balıklar bu sayede hareket edebilirler. Balıkların karın boşluğunda balona benzeyen, ince uzun ve içinde hava bulunan bir kesecik bulunur.